Rozpoznanie defektu oczu u ludzi dorosłych nie powoduje tylu trudności, jak u dzieci. Zazwyczaj chory samodzielnie od razuspostrzega kłopoty w jakości widzenia, którym często towarzyszą oznaki takie jak tarcie oczu, zez, konieczność coraz bliższego siedzenia przed telewizorem, trudności w czytaniu, a w ostatecznych przypadkach zawroty głowy.
Dalekowzroczność, krótkowzroczność czy astygmatyzm, które uwidoczniły się w wieku starszym powinno się korygować za pomocą okularów korekcyjnych i soczewek kontaktowych. Często jednak, ze względu na małą tolerancję soczewek przez pacjenta, jedyny możliwy środek na dalekowzroczność, krótkowzroczność czy astygmatyzm to operacja ( operacja). Starczowzroczność – postępujące obniżenie możliwości oka – jest przypadłością, która w podeszłym wieku wystąpi u każdego z nas. W tym przypadku należy zdać się tylko na okulary bądź soczewki, ułatwiające lepsze widzenie. Inaczej sprawa się ma w przypadku zeza.
Nie chcesz zakończyć interesującego zagadnienia na tym poście? Zatem namawiamy do następnych – kliknij w źródło obóz wędrowny w górach i wejdź na podobną stronę.
Pomimo pomocnych obecnie mnóstwa opcji radzenia sobie z defektami wzroku, najważniejsza pozostaje jednakże troska o stan naszych oczu. Nigdy nie powinno się ich męczyć. Pomoże w tym zapewne zminimalizowania ilości czasu spędzanego przed monitorem komputera czy telewizora oraz dbałość o właściwe oświetlenie przy czytaniu. Poza tym, by zapobiec powiększeniu się wady, warto regularnie badać wzrok i stosować odpowiednią, zbalansowaną dietę.